Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ayırd — etmək (eləmək) – 1. Yoxlayıb müəyyənləşdirmək. Məsələni ayırd etmək. – <Qoca keşikçi:> Mən davanızı ayırd edərəm, – dedi. M. Hüs.. <Kərəmov:> Yaxşı, bu məsələlərin hamısını iclasda ayırd eləyərik. S. Rəh.. 2. Ayırmaq, fərqləndirmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fürqan — ə. 1) ayırma, ayırd etmə; 2) dərk etmə; 3) xeyirlə şər, haqla nahaq arasındakı fərqi göstərən, ayırd edən; 4) Quran (haqla batini fərqləndirdiyi üçün belə adlandırılmışdır) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seçmək — f. 1. Hər hansı bir əlamətinə görə çoxları arasından birini bəyənib ayırmaq, ona üstünlük vermək. Zövqünə görə parça seçmək. Qız seçmək. – Qızılgülü biçmişəm; Üstündə and içmişəm; Min gözəlin içindən; Bircə səni seçmişəm. (Bayatı). <Cahan:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxşı — sif. 1. Müsbət xüsusiyyətlərə və ya keyfiyyətlərə malik olan; öz keyfiyyəti ilə verilən tələbləri təmin edən, lazımi qaydada olan; bəyənilən (yaman ziddi). Yaxşı yeməklər. Yaxşı mal. Yaxşı at. Yaxşı mənzil. Yaxşı xətt. Yaxşı tərcümə. Yaxşı şərait … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitəmyiz — f. və ə. 1) fərasətsiz, dərrakəsiz, yaxşını pisdən ayırd edə bilməyən; 2) m. başıboş, gicbəsər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qət’ — ə. 1) kəsmə; 2) ayırma, üzmə, qırma; 3) ayırd etmə; 4) xətlərin bir birini kəsməsi; 5) iş kəsmə, qərar çıxarma (məhkəmədə). Qət’i əlaqə əlaqəni kəsmə, aranı pozma; qət’iimkan istintaqa cəlb olunan adam haqqında prokurorun gördüyü tədbir; qət’i… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tövfir — ə. fərq, təfavüt, ayırd etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cins — 1. is. <ər.> 1. Orqanizmin doğub törəmə prosesilə bilavasitə və ya bilvasitə bağlı olan və orqanizmlərin çoxunda kişi, ya qadın fərdlərini ayırd etməyə imkan verən əlamətlərin məcmusu, habelə canlı vücudların iki kateqoriyasından (kişi və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çaşbaş — sif. və zərf Qarışıq, qatqarışıq, dolaşıq, çaş, çaşqın, çaşmış. <Şeyda:> Fikrim elə çaşbaşdır ki, Telli xala, avtobusları dəyişik salıb, sizin Göytəpə əvəzinə gedib çıxmışam Qaratəpəyə. Ə. M.. Çaşbaş qalmaq – nə edəcəyini bilməmək, qəti bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
